رهایی

"اصولا آدم حساب کردن بعضیا ،  

خیانت در حق بشریته!!"..... 

این روزا بیشتر از هر زمانی تو زندگیم ایمان دارم به این جمله. ای خدا که فقط خودت میدونی من اینجا و تو این چند ماه ، چیا دیدم از این آدما. چی گذشت بهم ..... 

اما فقط نفس عمیق کشیدم و اجازه ندادم بغضم بشکنه. بماند یکی دو دفعه ای که دیگه از دستم در رفت و اونم به لطف شیرین زود خوب شد حالم.... اما سخت گذشت بهم. سخت بود باور بعضی چیزا..... خیلی سخت بود!!!! خیلی سخت بود لعنتی....

گناه من بود که فکر میکردم همه خوبن 

. گناه دل من بود که باور نداشت بدی آدما رو، فکر میکرد هرکی از راه می رسه مثل تو خوبه!  

گناه ذهن من بود که دنیا رو زیادی سفید می دید...  

 گناه من بود که یاد نگرفتم مثل بقیه بد باشم. یاد نگرفتم جواب بدی رو با نفرین بدم. بلد نیستم لعنت بفرستم به جد و آباد کسی. دلم طاقت نمیاره یعنی :( 

فقط همه چی رو میسپارم به خودت خدا.... حساب بعضی آدما باشه با خودت . هرجور خودت صلاح میدونی بده جواب بدی رو.... 

به قول انسانِ عزیزی ، """یاد بگیر که با مسائل حرفه ای برخورد کنی بلوط! زیاد تحت تاثیر رویداد های بد نمون که داغونت میکنن. فقط نفس عمیق بکش ، چشماتو ببند و درس بگیر... و بعد به عنوان یه آدم پخته تر به راهت ادامه بده ، زندگی شاید همین باشه عزیزم...همین!!!!""" 

سعی میکنم نفس عمیق بکشم و بگم صبر داشته باش بلوط. صبر داشته باش... صبر... با قدرت به زندگی ادامه بده و بقیه آدما رو رها کن به حال خودشون. که خوش باشن تو دنیای کثیف و محدودشون.... هرکسی یه جوری خوشه بالاخره!!! 

احساس میکنم تا حدودی هم موفق بودم ،  

چون از شرایطی که کسی رو میدیدم رسما حالم بهم میخورد و سرم رو برمیگردوندم که نبینمش ، رسیدم به ندیدن!!! شده که رد شن از کنارم و اصلا ندیده باشمشون. حس خوبیه وقتی لکه های کثیف دور و برت رو نبینی. یعنی چشمات اونقدر آدم حسابشون نکرد که حتی بخواد ارزش گذاری دیده شدن روشون انجام بده... 

مامان گلم اینجا رو خوندی نگرانم نشو ، دخترت حالش خوبه! فقط دنیا رو زیادی سفید میدید که خداروشکر تو این چند ماه تجربه هایی بدست آورد بین غریبه ها که کلا "اعتماد کردن" خط خورد از بین واکنش های احتمالیش در برخورد با آدما در آینده ی پیش رو.... 

دلم واسه همه ی آدمای خوب تنگ شده :(